قفل های الکترونیکی در واقع اقدامات امنیتی پیشرفته ای را در مقایسه با قفل های مکانیکی سنتی ارائه می دهند. این ویژگی های امنیتی پیشرفته برای افزایش امنیت کلی یک ساختمان یا تأسیسات و ایجاد راحتی برای کاربران طراحی شده اند. در اینجا برخی از اقدامات امنیتی پیشرفته رایج در قفل های الکترونیکی آورده شده است:
کنترل دسترسی:
قفل های الکترونیکی را می توان در سیستم های کنترل دسترسی ادغام کرد و به مدیران اجازه می دهد مجوزهای دسترسی را از راه دور اعطا و لغو کنند.
روش‌های احراز هویت چند عاملی، مانند کدهای پین، کارت‌های کلید، بیومتریک (اثر انگشت یا اسکن عنبیه) و برنامه‌های تلفن هوشمند را می‌توان برای تأیید هویت کاربران استفاده کرد.
مسیر حسابرسی:
بسیاری از قفل های الکترونیکی یک مسیر حسابرسی را حفظ می کنند و هر تلاش دسترسی و ورود موفقیت آمیز را ثبت می کنند. این دنباله حسابرسی می تواند برای نظارت و بررسی های امنیتی بسیار مهم باشد.
دسترسی مبتنی بر زمان:
قفل های الکترونیکی می توانند دسترسی را بر اساس زمان و تاریخ محدود کنند. این ویژگی به ویژه برای اعطای دسترسی فقط در ساعات یا روزهای خاص مفید است.
مانیتورینگ و کنترل از راه دور:
قفل های الکترونیکی را می توان از راه دور با استفاده از نرم افزارهای کامپیوتری یا اپلیکیشن های موبایل کنترل و نظارت کرد. این امکان را برای تغییرات دسترسی سریع و نظارت در زمان واقعی رویدادهای امنیتی فراهم می کند.
ادغام زنگ هشدار:
برخی از قفل های الکترونیکی را می توان با سیستم های هشدار ادغام کرد. تلاش‌های دسترسی غیرمجاز می‌تواند آلارم‌هایی را ایجاد کند و به پرسنل امنیتی یا مقامات هشدار دهد.
رمزگذاری:
ارتباط بین قفل های الکترونیکی و سیستم های کنترل اغلب رمزگذاری شده است و از رهگیری یا دستکاری غیرمجاز جلوگیری می کند.
تشخیص دستکاری:
قفل‌های الکترونیکی ممکن است مکانیسم‌های تشخیص دستکاری داشته باشند که در صورت تلاش برای دستکاری یا آسیب رساندن به قفل، آلارم‌ها یا عملکردهای قفل را ایجاد می‌کنند.
پشتیبان گیری از باتری:
برای اطمینان از ادامه عملکرد در هنگام قطع برق، قفل های الکترونیکی اغلب دارای سیستم های پشتیبان باتری هستند.
ویژگی های Anti Picking و Anti-Bumping:
قفل‌های الکترونیکی می‌توانند شامل مکانیسم‌های ضد برداشت و ضد ضربه برای محافظت در برابر تکنیک‌های سنتی برداشتن قفل باشند.
مدیریت کاربر:
مدیران به راحتی می توانند امتیازات دسترسی کاربر را اضافه، اصلاح یا حذف کنند و نیاز به مدیریت کلید فیزیکی را کاهش دهند.
دسترسی بیومتریک:
قفل‌های بیومتریک از ویژگی‌های فیزیکی منحصربه‌فرد (اثر انگشت، شبکیه چشم و غیره) برای تأیید هویت کاربر استفاده می‌کنند که دسترسی افراد غیرمجاز را بسیار دشوار می‌کند.
راه حل های مبتنی بر ابر:
سیستم‌های قفل الکترونیکی مبتنی بر ابر، کنترل و مدیریت متمرکز قفل‌های متعدد را در مکان‌های مختلف فراهم می‌کنند و حفظ امنیت را برای سازمان‌هایی که دارای چندین سایت هستند، آسان‌تر می‌کنند.
در حالی که قفل های الکترونیکی امنیت بیشتری را ارائه می دهند، اما بدون آسیب پذیری نیستند و باید به درستی نصب و پیکربندی شوند تا اثربخشی آنها به حداکثر برسد. نگهداری منظم و به روز رسانی نرم افزار نیز برای اطمینان از اینکه امنیت در طول زمان قوی باقی می ماند ضروری است.
